- sərvboylu
- IIIсущ. стройная, статная (о любимой девушке)
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
dodaqlı — sif. Dodağı, dodaqları olan. Xüsusi yer ayrılıb; sərvboylu, püstə dodaqlı canana. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərvboy(lu) — sif. şair. Sərv kimi boyu olan, uca və zərif qamətli. Hüsnünü yad eyləsəm, ey sərvboylu dilbərim; Firqətindən çeşmətək axar gözümdən yaşlar. X.. // İs. mənasında. Dolan, sərvboylum, dolan; Sənsən məni eşqə salan. Aşıq Bəylər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti